zondag 8 januari 2012

Wie een hond wil slaan

Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen, René heeft vandaag een hond geslagen. Niet een van onze honden natuurlijk, maar een andere hond in het bos. 
Vanochtend kwam hij min of meer gestrest terug van de honden uitlaten. "Ik heb een hond geslagen" riep hij min of meer in paniek. Wat bleek, één of andere agressieve hond kwam met opgeheven lip en wijd en breed showende tanden op Spirit, één van onze twee Bearded Collies, afgestormd en begon op hem "in te hakken". Beetje dit idee:




Nu hebben honden van nature de capaciteit om daar goed mee om te gaan, dus Spirit draaide gelijk op zijn rug om zich over te geven. En dat werkte. Althans voor Spirit. Want inmiddels had de hond het gemunt op René en kwam dus met die zelfde bek vol showende tanden op René afgerend. En toen is het gebeurd. René heeft die hond een enorme klap met een stok gegeven waarop het beest niet wist hoe snel die moest afdruipen. 

Was er een andere oplossing ? Geen idee, wellicht had René ook op zijn rug moeten gaan liggen in dat bos ? Maar ja, dat is nou niet je eerste en logische gedachte. Wat zou jij doen ?


Inmiddels was zijn baasje ook gearriveerd. Die bood dan wel direct zijn excuses aan (gelukkig maar, dat had ook anders gekund) maar toverde vervolgens een metalen muilkorf te voorschijn om daar het beest mee te voorzien. René achterlatend met de opmerking;"Sorry ik had nog niemand in het bos verwacht zo vroeg!" 

Te idioot voor woorden dus. Wie laat nu zo'n ongeleid projectiel, dat eigenlijk gemuilkorfd moet zijn, los lopen in een bos wat druk wordt bezocht door honden, kinderen en andere bezoekers ?

Thuisgekomen zegt René;"het werd helemaal zwart voor mijn ogen. Ik weet nog niet waar ik die stok zo snel vandaan heb gehaald?". Ach zei ik quasi nonchalant;" Wie een hond wil slaan, vindt altijd wel een stok"

Door dit verhaal denk ik overigens gelijk terug aan de eerste hond die we hadden. Een rottweiler. Echt een schat van een beest die geen vlieg kwaad deed. Deze tekening hebben we laten maken na zijn overlijden.



De 10 jaar dat we samen hebben doorgebracht maakten helaas, met een bijna dagelijks stramien, duidelijk hoe vreselijk kortzichtig, bevooroordeeld en discriminerend mensen eigenlijk zijn. Tuurlijk begrijp ik best dat een rottweiler een intimiderende uitstraling heeft en dat er veel problemen zijn met rottweilers. Maar wist je dat procentueel gezien er veel meer hondenbeten worden veroorzaakt door Jack Russels ? En dat Labradors in verhouding ook hoog scoren als het om bijten gaat ? 


Maar ja, je deinst niet terug voor een Jack Russel of zo'n lieve Labrador toch. Nou ja, als je heel erg bang voor honden bent misschien wel, maar anders......


Nou met een rottweiler is/was het bijna onmogelijk om op een leuke manier de hond uit te laten. Zodra hij ook maar in de buurt kwam van een andere hond begon in het merendeel van de gevallen de eigenaar al te roepen en te schreeuwen. "Haal die gevaarlijke hond weg". 


Helaas begrijpen de eigenaren van die andere hond niet dat je daarmee een prachtig excuses creëert om je hond in te prenten dat andere honden / rottweilers dus gevaarlijk zijn. Mensen staan er niet bij stil dat je hond je zéér nadrukkelijk en nauwkeurig in de gaten houdt. Het werkt net als met bijvoorbeeld vuurwerk. De hond schrikt. In plaats van die "schrik" te negeren wordt de hond snel aangehaald met een troostend "stil maar" of "ach kom maar, gaat het weer een beetje" 


Vervolgens legt die hond dus de link tussen vuurwerk en eng. Want zelfs mijn baas reageert erop en stel me gerust. De ene hond heeft al aan één zo'n inprenting genoeg maar de meeste honden "snappen" bij de 2e of 3e keer zeker dat vuurwerk eng is. 

Zo dus ook met die "gevaarlijke hond". De volgende keer denkt zo'n hond op voorhand al "trouble"

Mijn volle overtuiging, na ruim 20 jaar hondenbezit, is dan ook dat het overgrote deel van alle problemen waarbij honden zijn betrokken worden veroorzaakt door de eigenaar en de opvoeding van de hond door die eigenaar. Ik denk echt dat er heel heel weinig honden van nature agressief worden geboren en maar één doel voor ogen hebben nl. bijten.


Eigenlijk had René dus niet die hond, maar die eigenaar moeten aanspreken op dit onacceptabele gedrag. Maar ja, dat is achteraf. En wie weet wat er dan was gebeurd ?


Toch wil ik graag pleiten voor een verplichte cursus voor alle mensen die een hond willen aanschaffen. Ik ben er van overtuigd dat dat een heleboel problemen zou kunnen voorkomen.


En als beloning voor het afleggen van die cursus met goed gevolg vrijstelling van de hondenbelasting. Want als er voor de eigenaar niets te halen valt.......



1 opmerking:

  1. Eens! Verplichte cursus voor baasjes van honden en poezen. Enne .. voor ouders-in-spe.

    BeantwoordenVerwijderen