Deze blog gaat over de relatie tussen een Merel en Cruises.
Waarschijnlijk ben je nu al lost ? Ok, ik zal het proberen uit te leggen. Eerst de Merel.
Ik ben gek op vogels. Waarom, geen idee. En denk nu niet dat ik verstopt met verrekijker, groene pet en vogelfluitje op ontdekking de natuur in ga. Nee, ik ben geen vogelaar of ornitholoog. Maar toch kan ik enorm genieten van vogels. Met name omdat ze zo slim zijn. Klinkt gek ? Dacht ik ook, maar als je eens echt je best doet om je in vogels te verdiepen zul je zien dat het hele slimme beestjes zijn.
Onze voor- en achtertuin hangen dus vol met allerhande vogelvoersystemen, huisjes en al niet meer. Dit met als gevolg een bonte verzameling aan diverse vogels. Helaas niet zoveel als in bij ons andere huis. Maar we wonen nu direct aan een bos en dus waarom zou je als vogel naar een zielig huistuintje gaan als je een compleet bos naast de deur hebt? Dat bedoel ik dus met slim. Maar goed, desalniettemin komen er toch diverse vogels kijken die het lekkere (en veel te dure) voer niet kunnen weerstaan. Zo ook deze merel
Op vaste tijden bezoekt hij de voederschaal en is voor niets en niemand bang, nou ja op onze kat na dan. Inmiddels is hij (of zij....ik zei al ik ben geen vogelaar) onze huismerel geworden. Erg leuk, want merels zingen prachtig en het is dan ook een fantastisch geluid in de tuin.
Goed, vandaar dus de merel. Maar wat heeft die merel nu met cruises te maken. Nou helemaal niets. Althans niet die merel. Maar wel die andere merel.
Bij de naam Merel heb ik altijd 2 gedachten.
1) Ik vind Merel een vreselijke naam voor een kind. Net als Vlinder overigens. Op voorhand mijn excuses aan alle Merels en Vlinders (en overige bloemen en bijen)
2) Merel doet me altijd denken aan het volgende voorval. Merel was het nichtje van de vrouw van een voormalige werknemer van ons. Voor het gemak noem ik ze de fam. O. Ter gelegenheid van het jubileum van de zaak hadden we besloten om het voltallige personeel met gezin een cruise cadeau te doen (nee, we hebben geen vacatures op dit moment). 9 dagen naar Noorwegen en de Noorse Fjorden.
Vertrek uit Amsterdam en na ongeveer 1,5 uur varen arriveer je dan bij de sluizen in IJmuiden. Voordat zo'n megacruise schip door de sluis is ben je nog eens 1,5 uur verder. Mooie gelegenheid voor vrienden en familie om je uit te zwaaien. Zo geschiedde. Zodra het schip in de sluizen was stormde iedereen naar het promenade dek om te beginnen met dit "afscheidsritueel". Daaag, Fijne reis, Veel plezier, Geniet er van!. Een soort standaard verhaal. Zo ook familie O. met 2 kinderen, een jongen van 3 en een meisje van 6 en natuurlijk helemaal hyper. En wie stonden daar op de kade ? Natuurlijk de familie met niemand anders dan Merel. Merel, het arme kind, was op dat moment een maand of 4 oud dus ze had niet eens het besef dat ze leefde zeg maar. Daar begon het:
Daaag Mereltje (vooral dat tje) doei liefje, daag schat en dan naar de familie, daag, tot ziens en de familie weer terug. Fijne reis, veel plezier. Dit houden ze zo een kwartier vol. De kinderen beginnen al wat ongeduldig te worden. En de familie besluit eens een andere tekst. Mooi schip he ? nou doeiiiii. Dag MEREL, DOEI MEEEEREEEEL Dag allemaal, Veel plezier, dag Mereltje enfin dat ging lekker zo door. Merel keek natuurlijk niet op of om.
Maar zoals ik al zei duurt het dus bijna 1,5 uur voor de gehele doorvaart. Eerst de deuren dicht, schutten, deuren weer open, ben je wel even bezig. Inmiddels droop de ene na de andere af. Maar niet deze fam. O. Ze hielden stug vol, kinderen steeds druiliger. Dus al die tijd (lekker winderig en koud op het dek) gaat het zo door. Nou daaaag, veel plezier, tot ziens, doei maar natuurlijk werd ook Merel nog steeds niet vergeten.
Na ruim een uur en kwartier op dat dek zonder dat er ook maar iets gebeurd is iedereen natuurlijk allang vertrokken en geniet van een heerlijk cocktail of een glaasje bubbels. Maar niet de familie O.
Ik dacht bij mezelf ik ga toch maar eens kijken. Het duurt zo lang. Ik er naar toe. Ja hoor....nog steeds hetzelfde beeld. Behalve dan die kinderen die het dek zowat afbreken inmiddels. Daag, tot ziens, fijne reis, dag Mereltje. Komt die kleine meid van 6 ineens naar voren, trekt haar moeder aan haar jas en zegt uit het niets: Mam, mama, gaan we nou eindelijk eens ? We staan al meer dan een uur naar dezelfde mensen te zwaaien!!!!
Nou, je kon mij natuurlijk wegdragen. Sindsdien doet de naam Merel me dan ook aan dat voorval denken. En als ik die mooie Merel in onze tuin zie denk ik stiekem nog weer eens terug aan die heerlijke cruise, dat mooie schip en natuurlijk dat verhaal met die andere Merel.
Ontzettend jammer dat er geen vacatures zijn bij jullie. Jeetje zeg wat een verwennerij voor dat personeel. Haha, 12,5 jaar hebben ze bij mij niet eens aan gedacht.
BeantwoordenVerwijderenWij hebben ook een merel in de tuin, onze dikke merel die zich de hele winter volvreet. Ergens in maart kan je dat ding zowat rollen. We hebben ook wel eens nestjes gehad. Heel leuk als ze gaan uitvliegen.